سریال رهایم کن با بازی شگفت انگیز رامای قصه به پایان رسید + نقد سریال

سریال رهایم کن؛ سریالی با ژانر عاشقانه، تاریخی و درام بود که به مدت 18 هفته در پلتفرم فیلیمو پخش شد. سریال رهایم کن تنها پس از پخش چند قسمت، خیلی زود طرفدارن زیادی را به خود جذب کرد و راه خود را به صفحات اینستاگرام باز کرد. نکته جذاب این سریال بازی کودکی مبتلا به سندرم دوان بود که به دلیل بازی خوبش توجهات زیادی را به خود جلب کرد. با ما همراه باشید تا بیشتر درباره سریال رهایم کن بدانید.

خلاصه سریال رهایم کن

هاتف و حاتم دو برادر از یک خانواده سرشناس ساکن سیاهرود هستند. حاتم پسر ارشد خانواده دلداده پرستار بچه اش، مارال است. در حالی که هنوز ابهامات زیادی در رابطه با سرنوشت زن سابقش در میان اهالی سیاهرود وجود دارد. مارال می فهمد جان برادرش در خطر است. حاتم در پی کمک به مارال و پیگیری ماجرا متوجه می شود داستان برادر او به برادر کوچک خودش هاتف که چند سالی است به تهران مهاجرت کرده، گره خورده است. با بازگشت هاتف به سیاهرود، دو برادر درگیر موقعیت پیچیده عاشقانه ای می شوند که خروج از آن ممکن است آن ها را تا مرزهای غریبی از عشق و نفرت بکشاند... .

نقد سریال رهایم کن

«رهایم کن» سه داستان موازی را باهم پیش می‌برد: داستان کارگران معدن و یافتن کهربا و کشته شدن عبدا...، داستان یونس و مرگ او و سیر دادخواهی دوستانش از کسی که او را به ساواک لو داده و داستان اصلی عاشقانه خود یعنی علاقه همزمان دو برادر حاتم و هاتف به مارال. نکته جالب آنکه روایت فیلم‌ساز از هر سه داستان بسیار الکن است؛ مثلا مخاطب هنوز نمی‌داند حاتم در کشته شدن عبدالله نقش داشته یا خیر، همچنین شخصیت یونس و دوستانش در حد تیپ باقی می‌ماند و سریال پرداخت درست و دقیقی از سیر مبارزاتی و هدف آن‌ها ندارد.

رامای قصه رهایم کن

شهرام شاه‌حسینی در قالب یک عاشقانه خانوادگی سهمی را هم به جامعه سندروم داون اختصاص داده؛ «راما» کودک مبتلا به این سندروم نقش فرزند حاتم را که شخصیت اصلی قصه است، ایفا می‌کند در دل این قصه پیچیده و هزارتو، راما حضور جالب توجهی دارد، در اغلب سکانس‌ها همراه مارال است که پرستاری او را به عهده دارد.

همراهی و ارتباط این پسربچه با محسن تنابنده که نقش پدر او را ایفا می‌کند هم جزو مواردی است که خوب از آب درآمده و حس پدر و پسری را آنطور که باید منتقل می‌کند. اصلا اساس جدایی حاتم از همسر سابقش، بد رفتاری او با این پسر معصوم است. نگاه پدرانه و عاشقانه حاتم به این فرزند واقعا ستودنی است؛ آنچنان که او هم نگاه دیگران و هم نگاه تلخ خانواده را تحمل می‌کند اما پای این فرزند می‌ماند و عمیقا و قلبا او را دوست دارد. جایی که پدرش از روی دلسوزی به او می‌گوید این بچه چرا حرف نمی‌زند و بهتر است او را به مدرسه کودکان مانند خودش بفرستد، فوری واکنش تند نشان می‌دهد که او با بقیه فرقی ندارد و نباید از او جدا شود.

پایان سریال رهایم کن

پایان دادن واکنش های متفاوتی به پایان سریال «رهایم کن» وجود دارد. برخی نوشته اند این سریال پایانی ناگهانی داشته و کارگردان می توانسته آن را پخته تر تمام کند و برخی دیگر از دست دادن قهرمان سریال یعنی حاتم را در نظر گرفته اند. البته بخش قابل توجهی از مخاطبان این پایان را تحسین کردند و تنها نوشتند که تلخی آن باعث ناراحتی آنها شده است. با این حال به نظر می رسد با پایان قابل قبولی روبرو هستیم که شاید در بین گزینه های موجود بهترین انتخاب باشد اما با توجه به روند منطقی اتفاقات و حساسیت کارگردان در حین تفسیر اثر، شاید به زعم برخی مخاطبان پایان در برخی قسمت ها مورد انتظار بود، مانند سکانس تخریب زندان و همچنین سکانس فرار سریع دو برادر از افرادی که در تعقیب آنها بودند، با حوصله و تأمل بیشتری تفسیر شد. با این حال دیالوگ های پایانی حاتم و فریادهای هاتف در فضای بین کوه ها سکانس احساسی مهمی را در پایان سریال رقم زد که می توان گفت بهترین راه برای رساندن معنای اصلی مد نظر کارگردان است.